تخفیف مجازات اقامت اجباری
رأی وحدت رویه شماره۲۶ مورخ 1353/3/15
با توجه به مدلول ماده (۴۶) اصلاحی قانون مجازات عمومی مصوب خرداد ۱۳۵۲ که در آن ترتیب تخفیف در مجازات‌ها معلوم گردیده ذکری از تخفیف مجازات اقامت اجباری نشده و ماده (۱۶) قانون مزبور که به صورت سابق تصویب گردیده در مقام همان مدت اقامت اجباری است تأثیر در مجازات مذکور در تبصره ذیل ماده (۱۷۳) قانون مجازات عمومی ندارد لذا رأی شماره ۱۱۶۶ مورخ ۱۳/۸/۱۳۵۲ شعبه ۱۶ دادگاه استان به اتفاق آرا مرجع شناخته می‌شود و این رأی طبق ماده (۳) از مواد اضافی به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷ برای دادگاه‌های لازم الاتباع است.
تعقیب جزایی تجاوز به منابع ملی شده به شرط اجرای مقررات ماده (۵۶) قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها
رأی وحدت رویه شماره ۳۵مورخ 1353/3/29
استنباط شعبه چهارم دادگاه استان ششم از ماده (۱) قانون ملی شدن جنگلها مصوب سال ۱۳۴۱ و ماده (۵۵) قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها مصوب سال ۱۳۴۸ که در نتیجه بدون اجرای مفاد ماده (۵۶) تخریب جنگل (تجاوز به منابع ملی شده را قابل تعقیب دانسته‌اند با اصول و مقررات قانون وفق نمی‌دهد زیرا مطابق صریح ماده (۵۶) قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها مصوب سال ۱۳۴۸ تشخیص منابع ملی شده به عهده وزارت منابع طبیعی محول و ترتیب اعتراض اشخاص ذی‌نفع در ظرف مدت معین پس از اخطار کتبی یا آگهی و همچنین ترتیب رسیدگی به اعتراضات وارد معین گردیده است) بنابراین در مورد ماده (۵۵) مرقوم تعقیب جزایی در صورتی مجاز خواهد بود که مقررات ماده (۵۶)
از حیث تشخیص منابع ملی شده اجرا شده باشد و به همین لحاظ هیأت عمومی دیوان عالی کشور تصمیم شعبه اول و دوم دادگاه استان ششم که اجرای ماده (۵۶) را لازم دانسته‌اند صحیح می‌دانند این رأی به دستور ماده (۳) اضافه شده به آیین دادرسی کیفری باید از طرف دادگاه‌ها در مورد مشابه پیروی شود.
قابل گذشت بودن ایراد صدمه بدنی موضوع ماده (۴۰) قانون تشدید مجازات رانندگان با جهات مقرر در ماده (۱۱) قانون مذکور
رأی وحدت رویه شماره ۹۲ مورخ 1353/10/4
ماده (۱۲۴) لایحه قانون استخدام کشوری در توضیح حالات مختلفه استخدامی و ماده (۱۲۵) این قانون راجع به احضار حین خدمت هیچ یک مسقط حق ثابت مستخدمین طبق تبره (۲) از ماده (۲) متمم قانون دو دوازدهم آذر و دی ماه ۱۳۲۳ نیست زیرا تبصره مزبور مقرر می‌دارد (مدت خدمت وظیفه کلیه کارمندان به طور کلی جزء سابقه و برای ارتقای آن‌ها محسوب می‌شود) و این تبصره در مقام اجرا با مادتین فوق الذکر و مقررات دیگر لایحه قانون استخدام کشوری مغایرت ندارد بنابراین رأی تجدیدنظر دایر به قبول احتساب مدت خدمت وظیفه انجام شده قبل از استخدام صحیح است.
اقامه دعوی به منظور مطالبه عوارض کشتار دامها که قبلاً در کشتارگاهها وصول نشده باشد
رأی وحدت رویه شماره ۱۰۶ مورخ 1353/11/16
نظر به این که ماده (۱۱) قانون تشدید مجازات رانندگان ناظر به تعیین کیفیات مشدده مجازات‌هایی است که موضوع مادتین (۳ و ۴) آن قانون می‌باشد و متضمن تعیین جرم جداگانه نیست بنابراین ایراد صدمه بدنی موضوع ماده (۴) قانون تشدید مجازات رانندگان با جهات مقرر در ماده (۱۱) قانون مذکور نیز قابل گذشت خواهد بود.
